Tekningarnar til søguna "FamilJan", sum Elin á Rógvi hevur skrivað til skúlabókina Nem í fjórða, prýða veggirnar á Skúlatrøð. Jóannes Lamhauge hevur teknað.
Herfyri løgdu Jógvan Skorheim, borgarstjóri og Beinta Klakstein, forkvinna í Trivnaðarnevndini børn og ung leiðina framvið Skúlatrøð, har tey handaðu skúlanum eina eitt sindur øðrvísi gávu.
Talan er um frumtekningarnar, sum Jóannes Lamhauge hevur teknað til søguna "FamilJan", sum er at finna í lærubókini "Nem í fjórða". Elin á Rógvi hevur skrivað søguna, og Nám gav út bókina í 2016. Talan er um frálærutilfar til lærugreinina føroyskt í fjórða flokki, og tí eru innrammaðu frumtekningarnar hongdar upp at listprýða Torgið, har stovurnar hjá 4. flokkunum eru.
Gávan varð handað Vagn Foldbo, skúlastjóra í samband við morgunsangin hjá 4. flokkunum, og í samband við handanina greiddi borgarstjórin frá meiningini við at listprýða skúlan á ein eitt sindur øðrvísi hátt, og harumframt greiddi nevndarforkvinnan frá um tekningarnar, sum fylgja gongdini í søguni.
"Familjan"
Søgan snýr seg um hvíta veðurlambið Jan, sum inntil fyri stuttum hevur hildið seg vera heimsins miðdepil, tí omma hansara altíð hevur greitt honum frá, at "familjan er tað týdningarmesta".
Tá tað nú gongur upp fyri Jan, at hugtakið "familja" fevnir um meira enn hansara egna lív og navn, fer hann at hugleiða um sína familju. Hon fevnir millum annað um fýra hálvsystkin (pápi Jan - sum forrestin er ársins veðrur, er ikki pápi teirra) og forherðaðu systkinabørnini Tvíl og Ba, sum eru flekkut tvílembulomb.
Tekningarnar fylgja sum nevnt søgugongdini, og sjálvur lýsir Jóannes Lamhauge tekningarnar soleiðis:
Familjur eru so ymiskar. – Ymiskar í stødd, ymiskar á liti, og so hava tær allar síni egnu løgnu sermerki.
“Her heima hjá okkum eru vit øll púra vanlig”, hoyrir tú ongantíð nakran siga. Og kanska er tað í veruleikanum so, at hugtakið “ein púra vanlig kjarnufamilja”, har øll eru eygagóð og væl greidd, bert nakað, ið onkur hevur funnið uppá.
Søgan “FamilJan” í Nem í fjórða eftir Elina á Rógvi, snýr seg um eitt føroyskt seyða-húski, ið hevur sínar egnu trupulleikar at dragast við, og tær tilhoyrandi vatnlits-myndirnar varpa ljós á júst hendan ymiskleikan og tey flekkutu eyðkenni, ið vit jú øll hava sum børn, systkin, foreldur, ommur og abbar, ið liva og húsast saman hvønn dag.
Serliga er tað hitt hvíta veðurlambið, Jan, ið er ørkymlað. Tað er ikki altíð so lætt og líkatil at fáa skil á øllum familju-hurlivasanum tá pápin er rýmdur í ein annan hagapart, og alt er ein verri fløkja heima í seyðahúsinum.
Kelda: Klaksvik.fo
SáH
Herfyri løgdu Jógvan Skorheim, borgarstjóri og Beinta Klakstein, forkvinna í Trivnaðarnevndini børn og ung leiðina framvið Skúlatrøð, har tey handaðu skúlanum eina eitt sindur øðrvísi gávu.
Talan er um frumtekningarnar, sum Jóannes Lamhauge hevur teknað til søguna "FamilJan", sum er at finna í lærubókini "Nem í fjórða". Elin á Rógvi hevur skrivað søguna, og Nám gav út bókina í 2016. Talan er um frálærutilfar til lærugreinina føroyskt í fjórða flokki, og tí eru innrammaðu frumtekningarnar hongdar upp at listprýða Torgið, har stovurnar hjá 4. flokkunum eru.
Gávan varð handað Vagn Foldbo, skúlastjóra í samband við morgunsangin hjá 4. flokkunum, og í samband við handanina greiddi borgarstjórin frá meiningini við at listprýða skúlan á ein eitt sindur øðrvísi hátt, og harumframt greiddi nevndarforkvinnan frá um tekningarnar, sum fylgja gongdini í søguni.
"Familjan"
Søgan snýr seg um hvíta veðurlambið Jan, sum inntil fyri stuttum hevur hildið seg vera heimsins miðdepil, tí omma hansara altíð hevur greitt honum frá, at "familjan er tað týdningarmesta".
Tá tað nú gongur upp fyri Jan, at hugtakið "familja" fevnir um meira enn hansara egna lív og navn, fer hann at hugleiða um sína familju. Hon fevnir millum annað um fýra hálvsystkin (pápi Jan - sum forrestin er ársins veðrur, er ikki pápi teirra) og forherðaðu systkinabørnini Tvíl og Ba, sum eru flekkut tvílembulomb.
Tekningarnar fylgja sum nevnt søgugongdini, og sjálvur lýsir Jóannes Lamhauge tekningarnar soleiðis:
Familjur eru so ymiskar. – Ymiskar í stødd, ymiskar á liti, og so hava tær allar síni egnu løgnu sermerki.
“Her heima hjá okkum eru vit øll púra vanlig”, hoyrir tú ongantíð nakran siga. Og kanska er tað í veruleikanum so, at hugtakið “ein púra vanlig kjarnufamilja”, har øll eru eygagóð og væl greidd, bert nakað, ið onkur hevur funnið uppá.
Søgan “FamilJan” í Nem í fjórða eftir Elina á Rógvi, snýr seg um eitt føroyskt seyða-húski, ið hevur sínar egnu trupulleikar at dragast við, og tær tilhoyrandi vatnlits-myndirnar varpa ljós á júst hendan ymiskleikan og tey flekkutu eyðkenni, ið vit jú øll hava sum børn, systkin, foreldur, ommur og abbar, ið liva og húsast saman hvønn dag.
Serliga er tað hitt hvíta veðurlambið, Jan, ið er ørkymlað. Tað er ikki altíð so lætt og líkatil at fáa skil á øllum familju-hurlivasanum tá pápin er rýmdur í ein annan hagapart, og alt er ein verri fløkja heima í seyðahúsinum.
Kelda: Klaksvik.fo
SáH
RSS Feed
