
Allir leikarnir spældu gott og serliga legði ein til merkis, hvussu lættliga leikluturin René fall, at spæla hjá John Andersen. Hann fekk rolluna at glíða og ein sum hugdi eftir leikinum - føldi veruliga, at ein varð partur av leikinum.
Annars so vóru tað fleiri, sum ein beit til merkis við - og her má eg so eisini nevna Arnfinnur Nesá og Alvi Justiussen, sum hvør varð stuttligari enn annar at lurta og hyggja eftir.
Sigast, at øll spældu í veruleikanum gott og hetta avgjørt er ein leikur, sum ein kann hyggja fleiri ferðir eftir. Og so nýtist tær heldur ikki vera ein 'Allo 'Allo fjeppari fyri at flenna eftir øllum teim frálíku "punch-lines" sum eru at sjá í skemtileikinum.
Eitt afturat, sum eisini skal hava rós er samanspælið í øllum leikinum og tann flotta pallsniðgevingin, sum Nicolaj Falck og Klæmint Isaksen hava staðið aftanfyri. Um ein hugsar um, hvussu lítil pallurin er, sum leikarnir spæla í, so hava teir báðir fingið sera nógv burturúr tí lítla pallinum og hetta er veruliga nakað, sum hevur rós uppiborið. Ljóð og ljós varð eisini sera gott framført - umframt pallskift gekk sera skjótt fyri seg. Bravo.
Til endans vil eg eisini geva leikstjóranum eitt stórt rós - tí leikstjórin Súsanna Tórgarð hevur samansjóva leikarnir soleiðis, at ein leggur til merkis - hvussu nógv leikarnir hugna sær á pallinum, tá ið tey framføra - at hetta smittar eisini uppá ein, sum hyggja fer eftir leikinum. Undirritaði vónar, at øll fara at venda nøsina til Gøtu, at hyggja eftir hesum leiki, tí hetta er "eitt must" at hyggja eftir. Und I will only say this once, Losjan Glotti Sjónleikaradeild:
BRAVO BRAVO BRAVO
JáH (y) 29.10.2017