Eg sjálvur havi alt ov leingi leita í myrki og roynt at funnið svarið uppá lívsins herligheitir. Men svarið havi eg tó ikki funnið enn - sjálvt um eg havi funnið nakað sum er minst líka gott. Eg havi funnið fleiri góðar grundir yvir - hví eg skal liva tað edrúa lívið ... ein dag í senn.
Tá ið eg eri edrúir, so kann eg so mangt - og tá kann eg eisini velja, at eg ikki skal drekka. Men felli eg til fløskuna - so tykist tað (fyri mær) at eg bert hugsi um fløskuna og gloymi at liva í nú'inum og tað er absalutt ikki gott fyri ein persón sum meg - ið gjarna vil liva lívið so einkult, sum møguligt.
Fleiri góðar grundir eru hjá mær fyri at vera edúir. Eitt nú - havi eg eina deiliga konu, ein deiligan son og eitt deiligt arbeiðið. Men hvat nú um eg bert gekk eina og onki átti av hasum ..? Tann spurningi havi eg eisini oftað sett mær sjálvum - og svarið er tað sama, sum omanfyri. Eg livi ikki í nú'inum, tá eg drekki og ergo so megni eg ikki at liva. Tað er so strævið, at finna uppá umberingar, at ein skal fella til fløskuna og fakta er, at eg havi tað onki stuttligt - tá eg ikki eingong minnist hvussu eg kom heim aftur. Mítt drykkimynstur er so extremt, at eg fái "black-out" hvørja ferð eg drekki - so júst tað, ræðir meg eisini. At fáa eitt "black-out" er heldur ikki heilt ófarligt - og tá er heldur ikki stuttligt longur, at drekka.
Men at drekka, sum ein alkoholikari er fyri meg nokkso nemt. Eg velji tá at leggja allar kenslur í dvala og lati tá fløskuna stýra lívinum. Men leggja av, at drekka er (hinvegin) meira innvikla. Tó sum tíðin gongur - so verður tað lættari & lættari, at halda seg frá fløskuni og læra at liva lívið í nú'inum. Eg sleppi jú eisini frá, at koma við umberingum longur - tí allar umberingar eru longu brúktar.
Eg elski tað edrúa lívið og gleðist yvir, at eg kann liva lívið ein dag í senn. Ongar umberingar og bert ein sonn njótan yvir, at eg sjálvur stýri hvussu lívið skal livast - og ikki tann forpulaða fløskan !!!
Havi ein góðan & gevandi dag víðari, tit.
JáH (y) 22.03.2015